Fatoş Dayıoğlu
AÇEV İzmir Saha Danışmanı
Adım Adım Koşusu'na kaydımı müracaat tarihinin son
günü gerçekleştirdim. Son ana kadar
kafamda "Nasıl katılırım?, Gücüm yeter mi?, İzmir'den İstanbul'a nasıl
giderim?" gibi sorular vardı hep. Kaydımı yaptırdıktan sonra, yoğun bir
koşturmacanın içerisindeyken maratona nasıl hazırlanırım düşüncesi beni
rahatsız etmeye başlamıştı. Maratona kaydımı yapmadan önce 24 Eylül'de 12.sini
gerçekleştirdiğimiz geleneksel İzmir Tülay Aktaş Güçbirliği Karşılıksız Hizmet
Ödülleri toplantısında Adım Adım
kurucularından Sevgili Renay Onur ile tanışmıştım. Maratona kaydımı
yaptırdıktan sonra da hemen ona haber verdim. Renay Bey, beni oldukça
yüreklendirdi. Bana bir antreman programı önerdi. "Pazartesi dinlen, Salı
5 km yürü, Çarşamba dinlen, Perşembe 5 km yürü ,Cuma 5 km yürü, Cumartesi
5km'den 9 km'ye kadar çık, Pazar da istediğin sporu yap" dedi. Tabii bu
programı uygulamam her ne kadar imkansız gibi gözükse de ben antrenmanlarımı
düzenli olarak yapmaya gayret gösterdim.
Maratondan bir gün önce İzmir'den İstanbul'a yola çıktım.
Çok heyecanlıydım. 10km parkurunu bitirip bitiremeyeceğimi çok merak ediyordum.
Cumartesi gecesi heyecandan uyuyamadım. Ya İstanbul'da trafiğe takılırsam, ya
yetişemezsem, onca kalabalığın içerisinde AÇEV ekibini bulamazsam ve koşuya
katılamazsam... Adım Adım'a, AÇEV'e, bağışçılarıma mahçup olursam...
Maraton günü geldi çattı ve AÇEV balonlarının altında tüm
ekip ile buluştuk. Çok güzel bir ortam, çok kalabalık, rengarenk
insanlar,kırmızılar,yeşiller,maviler,turuncular,beyazlar. Hepsinin yüreği iyilik için çarpıyor.
Start verildi... Koşmak istiyorum,ama çocuklarıma da
verdiğim bir söz var."Vallahi kesin yürüyeceğim koşmayacağım
yavrularım." (Korkuyorlar tabi 64 yaşında anneleri bu yaşta neler yapıyor
diye.) Kendimi frenleyerek yürüyorum. Şansıma yanımda yürüyen bir arkadaşımın
bana ihtiyacı olduğunu hissediyorum, onu yalnız bırakmamalıyım düşüncesi ile
ben de yürüyorum. Boğaz köprüsü üzerinden geçiş müthiş bir şey etrafındaki
kalabalık ve amaçlarımız. Düşünüyorum...Bu yaşıma kadar yaptığım çalışmalar,
dokunduğum insanlar... AÇEV okuma yazma saha çalışmaları sırasındaki kadınların
yüzlerindeki ilk endişe, umutsuzluk güvensizlik ve kursa katıldıktan sonraki
mutluluk, güven, ışıltı... Bunları düşünmek bana bu parkuru bitirmek için
gerekli olan tüm motivasyonu veriyor....
Evet bitti... 2 saat 12 dakika sonra finishteyim... Olsun
bitirdim ya, verdiğim sözü tuttum ya, kimseye mahçup olmadım, olmayacağım,
tuttuğun yola devam Fatoş! Çok huzurlu ve mutluyum...
